Kiezen voor het minste kwaad of het einde van de politieke passie

Doe niet kinderachtig en stem gewoon op Clinton, krijgen de aanhangers van Bernie Sanders te horen. Maar wat als mensen het beu zijn om iedere keer weer tussen pest en cholera te kiezen? Wat bijblijft na de eerste dagen van de Democratische conventie in Philadelphia zijn niet de perfect gescripte toespraken van Michelle Obama of Bill Clinton, maar de passie van de aanhangers van Bernie Sanders. Zij verstoren speeches met hun boegeroep, zwaaien met bordjes ‘Bernie or bust’ of kleven witte plakband op hun mond. Ter linkerzijde doen sommigen wat meewarig over die Bernie-fans. “Is politiek enkel een spel om te tonen hoe radicaal je er uitziet,” schreef columnist en auteur Owen Jones op Facebook nadat hij overspoeld werd met kritiek na zijn oproep om de rangen te sluiten achter Hillary Clinton. Voor Bernie-aanhangers die weigeren voor Clinton te stemmen, heeft hij geen goed woord over. “Het is even suicidaal als het gemakzuchtig is, even idioot als het verachtelijk is”, fulmineert Jones. In De Standaard schrijft parlementair medewerker van SP.A Matthias Somers: “Alsof het allemaal een spel is, één grote grap, een verzetje, een leuk tijdverdrijf, ge moet toch ne keer zot kunnen doen. Alsof Trump als president geen reële gevolgen zou hebben in het reële leven van reële mensen.” Ook Clinton-supporters op de Conventie keken het boegeroep meewarig aan. “Dit zijn kinderen”, verzuchtte een zekere Sue Savary uit Californië. Een ander had het over ‘politieke immaturiteit’. (Lees verder bij de bron van dit artikel) Via:: dewereldmorgen.be